Przed i po, ale na huśtawce
Czwartek, 9 czerwca 2011
· Komentarze(2)
Kategoria solo, takie sobie rowerowanie
Myślisz, że wiesz? A tu pewniak okazuje się ostatnim na mecie.
Dziwny dzień, dziwne rozmowy. Granice w sobie, których nie wolno przekraczać, bo dalej ... no właśnie dalej NIC. Cholerna i jednocześnie ciągle zaskakująca nieznajomość siebie. Surrealizm taki, że Dali wysiada.
Można jeść małą łyżeczką, żeby było dłużej i udawać, że musical trwa. Można 107 kroków do śmierci przejść w rytmie tańca i ulotnić się zanim zaczną grać finał. Można czytać między wierszami, chociaż nikt tego nie pisze ... i można te możności, nadęte sentymentem, wysiusiać z wieczornym moczem po Lechu, co zielony i nie kusi do grzechu, i przewidywalnie kończy się kiedy widać dno.
Więc "zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota" - ZDROWIE!
Dziwny dzień, dziwne rozmowy. Granice w sobie, których nie wolno przekraczać, bo dalej ... no właśnie dalej NIC. Cholerna i jednocześnie ciągle zaskakująca nieznajomość siebie. Surrealizm taki, że Dali wysiada.
Można jeść małą łyżeczką, żeby było dłużej i udawać, że musical trwa. Można 107 kroków do śmierci przejść w rytmie tańca i ulotnić się zanim zaczną grać finał. Można czytać między wierszami, chociaż nikt tego nie pisze ... i można te możności, nadęte sentymentem, wysiusiać z wieczornym moczem po Lechu, co zielony i nie kusi do grzechu, i przewidywalnie kończy się kiedy widać dno.
Więc "zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota" - ZDROWIE!
lostpearl
