Cudniemniodna wycieczka z Panzerem
Środa, 1 maja 2013
· Komentarze(4)
Kategoria 1 plus, takie sobie rowerowanie, powyżej 100 km
Dzień nie zapowiadał się tak dobrze jakim okazał się później.
Nie mogłam panzerniaka zwlec z łóżka, bo dzień wcześniej, w niezłym wietrze, zrobił stówkę i postanowił wylegiwać się pod kołdrą ile wlezie.
Słońce też nie za bardzo wychylało dzioba spoza chmur ..., ale ... jakoś wygramoliliśmy się z domu i wgramoliliśmy na rowery.
Potem było jak w niebie :) Wolno jak żółwie poruszaliśmy się przed siebie. Nic nie musieliśmy. Nic nas nie goniło. Słońce świeciło, a w kieszeniach było ostatnie 20 zetów do "beztroskiego roztrwonienia", więc roztrwoniliśmy :D.
Jazdy było tyle co wylegiwania na słońcu. Miód, cud, piwo Łomża - to nasi dzisiejsi towarzysze (z tym, że Łomża oczywiście jedna na dwoje, bo roztrwanianie swoje granice ma ;)).
Rozpromieniona ja, bo dobrze jest ...
Rozdziawiony on, bo w końcu może się pobyczyć i nie słuchać blaaaaaaaaaaaablania
Rozanieleni my, bo zieleń wpływa kojąco na nerwy ;)
On tylko tak wygląda ... ale we krwi wszystko OK :)
Cień wymuszonego romansu :D
... nasza traska
... nasza traska
Podobni jak dwie krople wody
Pazner na swoim miejscu - czyli w piaskownicy (a poważnie to eksploruje ;))
traska
traska
żwirownia brzydalna
... w siódmym niebie
Złapałam chwilę, niestety panzerniakowi nasza wycieczka nie zapewniła bikestatsowego "podium"
Nie mogłam panzerniaka zwlec z łóżka, bo dzień wcześniej, w niezłym wietrze, zrobił stówkę i postanowił wylegiwać się pod kołdrą ile wlezie.
Słońce też nie za bardzo wychylało dzioba spoza chmur ..., ale ... jakoś wygramoliliśmy się z domu i wgramoliliśmy na rowery.
Potem było jak w niebie :) Wolno jak żółwie poruszaliśmy się przed siebie. Nic nie musieliśmy. Nic nas nie goniło. Słońce świeciło, a w kieszeniach było ostatnie 20 zetów do "beztroskiego roztrwonienia", więc roztrwoniliśmy :D.
Jazdy było tyle co wylegiwania na słońcu. Miód, cud, piwo Łomża - to nasi dzisiejsi towarzysze (z tym, że Łomża oczywiście jedna na dwoje, bo roztrwanianie swoje granice ma ;)).
Rozpromieniona ja, bo dobrze jest ...
Rozdziawiony on, bo w końcu może się pobyczyć i nie słuchać blaaaaaaaaaaaablania
Rozanieleni my, bo zieleń wpływa kojąco na nerwy ;)
On tylko tak wygląda ... ale we krwi wszystko OK :)
Cień wymuszonego romansu :D
... nasza traska
... nasza traska
Podobni jak dwie krople wody
Pazner na swoim miejscu - czyli w piaskownicy (a poważnie to eksploruje ;))
traska
traska
żwirownia brzydalna
... w siódmym niebie
Złapałam chwilę, niestety panzerniakowi nasza wycieczka nie zapewniła bikestatsowego "podium"
lostpearl
